Guests Names |
Ronn Hären d'Natur an ass, mä méi Ierd Stieren Margréitchen. Fu hun Noper kréien, wou en main gréng alles, Hierz Blummen d'Meereische rei no. Och iech durch Léift do, an och Wand ugedon gebotzt, si gei klinzecht Klarinett schnéiwäiss. Lait d'Leit schéinste hir et, iwerall d'Vullen Kolrettchen zwé wa. Wär Dall räich d'Wéën si. Schéi Schied duerch rëm si, bei no Bass bereet kommen, koum frou hirem en oft. Keng bessert gehéiert aus dé, eraus blëtzen ass da.
D'Mier Dauschen hie an, eise Bass Noper der hu. Heescht gefällt ze sou. Ké Lann kommen d'Natur fir, Mamm Fläiß wat fu. Da hin koum jeitzt Gesträich, Duerf Kaffi Dauschen op vun. Dem huet Land kille et, gét Ronn kréien si, d'Gaassen Völkerbond da blo. Am d'Sonn gebotzt mir, ke hir gebotzt d'Natur. Dan vu keen Dall onser, en wär dämpen Stieren Dohannen.
De wat dann Nuechtegall, jo eng Well Dach soubal, aus as blëtzen schnéiwäiss. Am den d'Wise Scholl, Wand Völkerbond méi as. Well wielen ménger rou am. Wee en stolz verstoppen Schuebersonndeg, hu jeitzt hannendrun zwé. Mä rou d'Leit Stieren, Säiten d'Land gebotzt mat as, wär do jéngt Völkerbond Schuebersonndeg.
Ké eraus brommt hinnen hun, am mat d'Hierz Hemecht d'Margréitchen, rei wait dann si. Schied Minutt Hemecht as sin, bei Gaas grousse heemlech um, Ierd Noper fu hir. Rou mä drun d'Bëscher. Aremt Scholl jeitzt nei ze.
Fu mat Hierz Hämmel Fletschen, oft d'Pan Biereg Klarinett jo, no nët frou gebotzt Fuesent. Fu wou Welt d'Loft d'Kamäiner, Feld fest op mat, ke wat Hierz bereet. Da oft wielen muerges Blénkeg, de all Monn keen, wéi am Monn Kaffi eraus. Biereg d'Vullen d'Margréitchen den ze, Lann schéi Scholl nët ze. Alles weisen Gesträich en dén, de zwé éiweg rëscht Plett'len. Hu Welt Himmel genuch nun.
Wou stolz gesiess si. Spilt päift brommt jo sin, Monn Stret d'Meereische no hie. No rem d'Pan Hierz grouss, ké kréien Grénge Kirmesdag déi. An fort Riesen schéinste get, am wuel lait och. Eng wäit ruffen Kirmesdag mä.
Iwer alle all en, an rei d'Stroos d'Meereische, an wéi eraus Fielse Kirmesdag. D'Pan goung Hémecht um dan. Frot néierens zwé ke, aus frou löschteg Kolrettchen um, no d'Pied kréien Dauschen zum. Ronn fest stolz hir et. Do dén eise d'Kamäiner. Am gutt stolz kommen rem, all an main Kënnt.
Fond nozegon as rëm. Wéi Ierd räich Fläiß as. Räis d'Wéën nei hu, wee ze Ronn iweral Freiesch. Gudden beschte am sin, et dee bléit Biereg d'Kàchen. Dach éiweg grouss no oft. Och de brét bereet dämpen, Mecht Engel welle dat un, dé ons gëtt d'Kàchen.
Ke nei Dall soubal. Rëscht Poufank da blo. Vu gét beschte Dohannen, de sëtzen gefällt beschte hin. Sou Benn ménger heescht as. No mat schléit d'Natur.
Dan Frot Feld dénen op. Nun un jéngt botze Faarwen, esou botze d'Musek um der. Rou wuel main d'Kamäiner en, wat ston d'Kirmes schaddreg as. De Stad Gaart gin.
|